Sen,
Ormanın kendini beğenmiş
Kibirli ağacı.
Bense; kendi halinde
Dalına tutunmaya çalışan
Zavallı bir yaprak...
Her rüzgar esişinde
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sosyolojide buna bürokrasinin insanı yok edişi deniyor.
Ve insan kayboluyor.
Yağmur yağdı üzerime
Sonra güneş açtı
Bir daha eskisi gibi olamadım
Hayata tutunamadım
Çamurun içinde ki su gibiydim
KaybolduM...
yürekten kutluyorum.harika bir şiir.
sevgiler.
müzehher
şiiri okumak güzeldi..tşk..şair..
Sevgili gönül dostu Serap hanım şiir çok duygusal,çok melankolik,yaprağın kaderi er yada geç ağaçtan düşüp toprağa karışmak değilmidir? teşekkürler bu güzel şiiri bizimle paylaşma lütfunda bulunduğunuz için
tebrikler...
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun....
Çok harika bir şiir okudum severek beğenerek okudum paylaşana teşekkürler tam puanla katılıyorum saygılar
Gözyaşlarım
Yanaklarımdan kayıp toprağa karıştı
Bir filiz açmış mıydı
Düşen damlalarımın içinden bilmiyorum
Ama benim tüm umutlarım tükenmişti
Ölüyordum...
Yağmur yağdı üzerime
Sonra güneş açtı
Bir daha eskisi gibi olamadım
Hayata tutunamadım
Çamurun içinde ki su gibiydim
KaybolduM...
Duygusal dizeler,tebrikler
Bu şiir ile ilgili 17 tane yorum bulunmakta