Sensizlik artık bu şehrin adı.
Puslu gökyüzü, köhne binaları,
Adımlarına muhtaç sokakları,
Hasretinle uzayan geceleri var.
Sensizliğe ağlayan bulutları,
Özlemine yelken açan gemileri,
Haddini bilmez bir aşığı var.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta