Kayboldum Şiiri - Mehmet Reşat Mızrak

KAYBOLDUM
Yıldızlar gökyüzünde parlarken tüm ihtişamıyla
Ve ay ışığı gülümseyen yüzünü gösterirken
Hüznün ezgileriyle dost olup dolaşırken tozlu yollarda
Hasretin gönül kapımı çalarken kırarcasına
Ormanda yolunu kaybetmiş avcı oldum

Karınca yuvalarıyla yolumu bulmaya çalışırken ormanda
Gece ve sessizlik kılıçlarını bilerken
Umudunu kaybetmiş uçaktaki tek yolcuyken gökyüzünde
Ve hayalin bağrımı delercesine dururken karşımda
Uzay boşluğunda serseme dönen astronot oldum

Sessizce yol alırken denizin sonsuz maviliğinde
Ve yüreğimin derinliklerinde fırtınalar koparken
Gönüller sevgiye hasret yaşarken dünyada
Ve beni sana ulaştıracak yollar sonsuzluk gibi uzarken karşımda
Gemisiyle denizde kaybolmuş kaptan oldum.

M.Reşat MIZRAK