Kayboldum Şiiri - Resul Coşkun

Ne caddesi belli, ne de sokağı,
Bir türlü adresi bulamıyorum.
Tarih kokan şehrin sokaklarında,
Bildiğim adresi bulamıyorum.

Sarsıldıkça sarsıldı güzelim yerler,
Yerle yeksan oldu o güzel evler.
Gecenin sonunda sabah yakınken,
Karanlığa gömüldü o güzel yerler.

Ev dediğin ne ki, yapılır geri,
Hazırlanır bir bir taşı, demiri,
Yürekler dağlandı, yaş doldu gözler,
Gitti nice canlar gelmiyor geri.

Yok oldu hayaller gömüldü gitti,
Deprem yürekleri kor ateş etti.
Muhibbi Rasul der: bak ta ibret al!
Paha biçilemez ne mallar gitti.