Kayboldular Şiiri - Kamil At

Kayboldular

Bir zamanlar dünyada zulüm edenler
Zulüm sevdasıyla azdı kayboldu
Kör karanlığa aşık olan nadanlar
İnsanın derisini yüzdü kayboldu

Miras diye zulüm bıraktı bitenler
Karanlığı sevdi boşa ötenler
Para sevdasına babasını satanlar
Gösteriş yaparak gezdi kayboldu

Karanlık, toprağı işgale çıkmıştı
Mazlumların canını böyle yakmıştı
Boş kafasına takke takmıştı
Geberdiği anda sızdı kayboldu

Harcadılar insanlığı keyfi uğruna
Şimdi barbarlar tapıyor buna
Kanlı kılıçlar sokuldu kanlı kına
Tarihi çarpıtarak yazdı kayboldu

Bezinsizin beynine din soktular
Lafla isayı çarmıha çaktılar
Bu yalanı sevenler dine taktlıar
Kölenin sırtından inmezdi kayboldu

Kamil At nasıl ise sıcakta dondu
Sanma ki yanlış doğruyu yendi
Paşanın kralın adaleti yalandı
Kefeni azıcık bezdi kayboldu

Kamil At