Kayboldugum karanlik Şiiri - Yorumlar

Sessizlesen bir gecenin karanlığında ince ince düşen bir kartanesi gibi indim gök yüzünden.
Hafiften bir rüzgar değdi
solyanima,omuzlarimdan ağırlığını hisedince yalnızlığın,göğüs kafesimdeki acının bir önce ki günün iki katıydı,

Hazan düşmüş topraklara,gözlerimdeki nemin soğukluğu vardı,nefes nefese kalmış bir yokuşun orta yerinde yorulduğumu hissettim,durdum adım atamadım hevesle çıktığım yolun yarısında tükenmiş bir ben,bensiz bir ruh gibiydim.

İnsan yolun yarısında yorulurmu,gülmeyi unuturmu,sevmekten vazgeçermi yada hayat neden bukadar acimasizdi,