Çıktım yavaş adımlarla dinlenmeden tepesine bir çayırın,
Yavaşça batarken gün, kaybolurken aydınlığı güneşin.
Binbir çeşit çiçek, binbir türlü ot ve diz boyunda çimenler
Bakire bir toprakta gezdim, değmemişti eli hiçbir insanın.
Ayağım takıldı ufacık bir taşa, düşer gibi oldum yürürken,
Ufak bir zambak bitmişti, gördüm dizlerimin üstündeyken.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta