Kaybolan Yıllar Şiiri - Mustafa Sinan Ay

Başımı çevirip ardıma baksam,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?
Efkârla çağlayıp, öfkeyle aksam,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Gençlik, bağrımızda biten gül iken,
Kurudu yapraklar, boy verdi diken.
Saati durdurmak mümkün değilken,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Dökülen saçlarım gelirse dile,
Şahidim olur mu çektiğim çile?
Gözümden süzülen kanlı yaş ile
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Sevinçler dal gibi, hüzünler şişman,
Zaman süngü çekti, anılar düşman.
İş işten geçince, olsam da pişman,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Gecelerim uzar, varmaz sabaha,
Yaşadığım her şey dün gibi daha,
İntizar eylesem, ah ile vaha,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Çoğu unutturur derdimin azı,
Dosta geçmez oldu gönlümün nazı,
Sorarım aklıma gelince bazı,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Deli gönül yan sen kendi haline,
Yalan dünyada ne geçti eline?
Dalınca mazinin akan seline,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?

Mustafa Sinan ne gelecek başa?
Sonunda ölüm var, bakmıyor yaşa,
Adım yazılmadan bir mermer taşa,
Kaybolan yıllarım geri gelir mi?