Kaybolan Yıllar Şiiri - Mustafa Köfteci

Bir kış günü
Kaybolan yıllar diyerek
Başladı her şey
Sevgiye davet eden
Sözlerle devam etti
Bir zamanlar beni
Çok sevdiğini söyledin
Hala aşık olup beklediğini
Önce alışamadım
Ya sonra
Adım adım geldim ben sana
Bir gün buluşalım dedik
On temmuza karar kıldık
Deliler gibi seviştik
İstanbulun balkonunda
Yalansız ve sevgi dolu
Ya otuz bir temmuz
Hayatımızda balayı
Sonrası günler
Ne sıcak sürdü konuşmalarımız
Sevgi sözcüklerimize
Büyük usta bile şaşardı
Seni seviyorum deyişimize
Tüm hücrelerimiz
Sahnedeki üstadı alkışlar gibi
Tempo tutardı
Sevmiyorum artık eylülü
Kışın yeşeren sevgi yaprakları
Adına yakışır döktü
Aşkımın yapraklarını
Çiğne çiğneyebildiğin kadar
Sen ezdikçe hazana inat
İçimde yeşerecekler
Ayrık otu gibi
Gülay diyerek kök salarak

11/10/2010
Ya Tabe mlogo volim