Kaybolan Yıllar Şiiri - Havva Nur Yılmaz

Yıllar...Yaprak misali gün gün dökülüyor gözlerimiz önünde.
Koskocaman,bitmez sandığımız yıllar.Takvimden her gün bir yaprak koparıyoruz.Her gün hayat ağacımızdan bir yaprak daha dökülüyor.Fakat biz önümüzdeki günlerin hesabını yapıyoruz.Bugün yapmamız gerekeni yarına bırakıyoruz.Hayat ağacımızda yeteri kadar yaprak kaldığını
biliyor muyuz? Bitmez sandığımız o yapraklar umulmadık bir fırtınayla birden dökülür belki.Bunun için ömrümüzün sonbaharını beklemeye gerek yok.Ömür az,yapılacak işler çok.O zaman tüm yaprakların ne zaman döküleceğini bilmediğimiz şu dünyada bugünün işini yarına bırakmanın da bir anlamı yok...

Kaybolan yıllar geri gelmez asla,
Vakit öldürme geçen güne yasla.
Korku gelmez işini bitirmiş başa,
Sen içinde bulunduğun anı yaşa.