Kaybolan yıllar Şiiri - Seda Atasoy

Kaybolmuş güzellikleri anımsıyorum yine
Geçmişe gidiyorum birden.
Hatıralara daldıkça içimdeki dayanılmaz özlem
Buruk bir acıya dönüşüyor
Gözlerim doluyor inanın canım yanıyor...
Evler geliyor gözlerimin önüne
Bacaları buram buram sevgi tüten evler
Sıcacık sobaların yanında mışıl mışıl uyuyan o tekirkediler.
Kestane kokuları tütüyor burnuma aniden
Mısır patlatmak istiyorum...
Gözlerim sehpalardaki sararmış kolalı dantelleri arıyor birden
Bilseniz o günleri nasıl da özlüyorum.
Gazlambalarıyla aydınlanan baba ocaklarını düşlüyorum
Nasıl da ışıl ışıl oluverirdi kitap yaprakları hatırlıyorum.
Çatılardan şıp şıp damlayan yağmurla dolsa da odalar
Yine de saksı saksı çiçeklerle donanırdı o balkonlar..
Ve mazide kalan o yıllar,ah o güzelim yıllar....
Sütçümüz Dursun efendi geliyor aklıma sonra
Elinde güğümü,
Bakraç bakraç süt dağıtıyor bebelere...
Mutluluk vardı diyorum
Emek vardı insanlık vardı o günlerde,biliyorum.
İsyan etmek geliyor içimden bu kayboluşlara
Bağırmak geliyor içimden tüm insanlara.
Uyanın diyorum ey insanlar uyanın...
Elde avuçta ne varsa gidiyor.
Uyanın diyorum, ey insanlar uyanın...
İnsanlığımız hergeçengün biraz daha bitiyor.
Çoçukluğumuz seriliyor birden gözlerimin önüne
Eskiden çoçuklar bile birbaşkaydı diyorum.
Camlar kırılırdı hergün
Minik eşkiyaların fırlattığı toplarla
Komşumuz Münire teyze koşardı balkona
Avaz avaz bağırırdı 'kim kırdı bunu yine' diye birden.
Canhıraç kaçan veletlerin peşinden
Kızgınlığı sevgi dolu bir tebessüme dönüşüverirdi aniden.
Masallar dinlerdi uyumadan önce bebeler
O tertemiz minik beyinlerde
Hep pamukprenses ve yedicüceler...
Dualar ezberletirdi analar başucumuzda.
Ne güzelmiş diyorum o yıllar,ah o yıllar...
İsyan etmek geliyor içimden bu kayboluşlara
Bağırmak geliyor içimden tüm çoçuklara.
Uyanın diyorum,ey çoçuklar uyanın.
Bu güzellikler artık bitiyor...
Uyanın diyorum,ey çoçuklar uyanın.
Çoçukluğumuz yokolup elimizden gidiyor...

,