Kaybolan yıllar Şiiri - Volkan Tekin

Çaldılar gökyüzünden yıldızlarımı
Kırılan bir yağmur damlasında kayboldu çocukluğum
Senin gibi bir rüzgara kapılmıştım yaşım daha on üçken
Soğuk bir demir parçasıydı rüyalarım
Sesimden çırpınışı duyamazdınız
Yasaktı konuşmak
Susmak mecburi
Diyetini senelerimle ödemek yine mecburi
Geriye kalan birkaç parça anı
Onu da yakıyorum
Senin fotoğraflarınla beraber.
Anlasana be kadın kimin koynunda olursan ol
Sevdim seni yokluğunda kaç bin kere
Utandım kendimden ama sevgimden bir gün bile
Vazgeçemedim adını silsem
Gözlerin takıldı gözlerime
Ta ki bugüne dek...
Bugün seni de kaybolmuş yıllarımla birlikte
Yakıyorum
Hiç içmesem de bugün yakacağım bir cigara
İçime çekerken son kez seni ve diğerlerini
Son kez gezecek ellerim yüzünün kıvrımlarında
Ve çıkacak karışacak gökyüzüne
Sen ve senden kalan her şey…

Volkan Tekin 23.03.09