Kaybolan yıldız Şiiri - Orhan Özçelik

Sen mavi güneştin gönlüme vuran,
İçimde bahara neşeler saçan.
Şimdi bir yıldızsın göklerden kayan,
Karanlık göklerde kaybolan yıldız.

Uzansam tutamaz olmuştum seni,
Sen mavi güneştin yakmıştın beni.
Ne çabuk tükendi gözünün feri,
Karanlık göklerde kaybolan yıldız.

Ümidim her şeyim senin adındı,
Mutluluk çeşmesi senin tadındı.
Omavi gözlerin bana yakındı,
Karanlık göklerde kaybolan yıldız.

Mehtaplı geceler senle güzeldi,
Senin o güneşin gece özeldi,
O tatlı gülüşün cana bedeldi,
Karanlık göklerde kaybolan yıldız.

Gönlüme vuruşun bana ilaçtı,
İçimde dallarda gonca gül açtı.
Bu benim yüreğim sana muhtaçtı,
Karanlık göklerde kaybolan yıldız.

Işığım fenerim mavi güneşim,
Maviden dünyamı yakan ateşim.
Bak artık yok oldun şimdi nerdesin,
Karanlık göklerde kaybolan yıldız.