Kaybolan yarım Şiiri - Suzi Ayyıldız

Duvarlar yıkıldığından beri üstüme,
İçim enkaz, gölgem küs kendime.
Sustukça çöküyor zaman içime,
Bir ben kaldım, ben de eksik yine.

Geceler uzun, sokaklar suskun,
Ay bile ürkek, yıldızlar yorgun.
Bir gölgeyim artık, silik ve kırgın,
Kendi izime bile yabancım işte.

Kelimeler boğulmuş eski defterde,
Hiçbir cümle tam değil içimde.
Tutunduğum ne varsa birer birer düştü gözümde
Savruldum rüzgâra, dağıldım usulca yere.

Ellerim boşlukta yankı ararken,
Gözlerim kaybolmuş bir geçmiş seçer.
Kimse bilmez, kimse duymaz ama,
Her adım biraz daha ruhumdan uzağa gider.

Ve yine…
Duvarlar yıkıldığından beri üstüme,
İçim enkaz, gölgem küs kendime.