Duman karası gibi isli,
şu serin akşamların.
zifiri karanlıklarında,
hiç yürüdün mü sen.
sabahlara hasret kalan,
en derin acıların,
kahreden yanlızlığını,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.