Kaybolan Sözcükler Şiiri - Seyithan Al

İmlamı kaybettim
Her yanım virane her yanım talan
ümidim şaha kalktı dilim suspus oldu
Neden susuyorsun diye sorma.
Susturan sensin
Söylemiştim sana
Sen konuşurken ben susacağım
dudaklarını savur ki, hükmü kırılsın zehrin
umutsuzluğun hıçkırıkları dinsin
Bu bezirgan saltanatı. Bu zulüm bitsin.
Haykır ulu orta. Ve haykır sebepsizce
Haykır ki yaşasın benliğim.
Yoksa hüzünler saracak gecelerini
Yalnızlıktan korktuğumu bilirsin. Uzat ellerini.
Ben kendimden kaçağım
İlişme suskunluğuma
Şimdi konuş demeye varmıyor lügatımdaki sesler
Üç noktalı cümleler yetmiyor seni anlatmaya
Uzat ellerini rüyama. Hayalleri kaybolan bir çocuğum ben.
Gel bul beni “ yeniden kurtar beni benden “
Olmayan bir sözlüğün demsiz umuduyum ben.
Çıkar beni dipsiz kuyulardan
Merdivensiz bırakma
Sözcüklerinle ışık ver hayatıma
Sonra da öldür..
Gelirse ölümüm senden gelsin
Durma darağacına götür sözcüklerimi
İdamım ol.sonum ol…

19/12/2006
SEYİTHAN AL