Kaybolan Şiir Şiiri - Tahir Altunay

Kirlendi bak ellerim.
Aktı mürekkebi dertli kalemin
Demi de tutmaz oldu çayımın bir yandan
Sızlar yüreğim,
Sen gelirsin aklıma bir an
Sızlar işte tam şuramdan.
Seni bir düş sahiline gizledim oysa
Her akşam dertlendiğinde yüreğim
Çıkardım seyrettim öylece.
Ve ben kala kaldım sanki böylece.

Sızmıştı bazı geceler kalemlerim
Sarhoş misali titrek ellerimde
Her harfe bir matem katıyordu sanki
Ve yazılarım bile berbattı inan ki.
Katamazken derdimi şiirlere
Şiirler beni aşık etti dillere,
Ben hep gülümserdim,içimde yanarken ateşler,
Gönül vermedim bile nice güzellere.

Bu akşam daha bir pişman satırlarım
Kalem geçmiş kendinden
Mürekkep durmuyor
Kağıt ise bir karmaşa içinde
Ben karalıyorum,bir yandan
Kalem tükenmiş bile
Kağıt berbat durumda
döküldü mürekkebim
Ve silinmiş adın aslında
Ben farketmeden
Kaybolan şiirim ile...