Yüzyıllar önce kaybolan sevgiyi aradım,
Suçluyum, insanlarca yasaklanan duyguyu aradım;
Sevgi güneş dedim, parlaklığına, yüceliğine kapıldım.
Zaman geçti, güneş battı, yıkıldım.
Anladım, o zaman sevgi ölmüştü,
Kalpsizin biri onu gömmüştü.
Kazdım kabristanları, tozlaşmış kemikler gördüm,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta