Güneşin üzerinden doğup battığı
bir şehir gibiyim,soğuk ve karanlık.
bütün acılar,kederler beni bulmuş
dağılmış,savrulmuş,kahrolmuş sevdalarım.
Ne pişmanlıklar fayda etmiş ne hüzün
ne çaresizlikler çare olmuş derdime
avuç avuç acı basmışlar yarama
tutuşmuş,yanmış,zehrolmuş sevdalarım.
Dudaklarımda kurumuş tebessümler
gözlerimde yaş olmuş sevinçlerim
ümitlerim eriyip,umutlarım tükenince
yıkılmış,dökülmüş, yok olmuş sevdalarım.
İçimdeki sabır kayaları çatlamış
mutluluklar balonmuş birer birer patlamış
sıra bana gelince kader üçe beşe katlamış
alınmış,çalınmış,kaybolmuş sevdalarım...
(21 Ağustos 2002)
Birol HepgülerKayıt Tarihi : 27.11.2006 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç sanmıyorum.Nefes alıp verdiğiniz sürece siz de bu sadakat oldukça o kaybolduğunu sandığınız sevda yüreğinizin en derinlerinde her zaman ki yerinde saklı olarak hep kalacaktır.
güzeldi
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (2)