Kaybolan ruhlar Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Ruhumu gördün mü? Ararım onu,
Zayolan benliğim onda saklıydı.
Sitemler etmişti ayrılık günü,
Çünkü özlemleri benden farklıydı.

Koskoca evrene sığmadı taştı,
Taşkın sebeplerle rotadan şaştı.
Kendi aleminde neye yanaştı?
Bazı limanlarda o yasaklıydı.

Sıcacık duygular döndü serine,
Ağırlaşan zeka daldı derine.
Herşey oturunca yerli yerine,
Bir açıkta kalan onun aklıydı.

İnandım, anladım, öyledir sandım,
Sanmada yok olan zamana yandım.
Terkedip hevesi hakka dayandım,
Hakka dayandığım anda haklıydı.

Niyaz et bir anda vuslatı dile,
Uzun ayrılıklar ruhuma çile.
Aranan insafa gelmese bile,
Durmuşoğlum vuslat bende saklıydı.