Benim mutluluktan oyuncağım vardı
Bir de annemin yeni diktiği gömleğim.
Halbuki cebimdeydi oyuncağım
Cebim ise, tam kalbimin üzerindeydi
Bazen gelincik tarlasına giderdim;
Gelincik toplardım her zaman.
Kırmızı taç yapraklarından/
şerbet yapardım.
Mutlu olurdum içerken
Çünkü şerbeti ben yapardım.
Güzel koksun diye şişenin içine..
Kuzu kekiklerinden de attığım olurdu
Ama çok lezzetli olurdu.
Koşardım çoğunlukla..
Serçelerle şakalaşırdım.
Sonradan fark etmiştim ki
Adına mutluluk dediğim oyuncağımı/
cebimden düşürüvermiştim..
Uzun süre gözlerim yaşlı olarak;
Bazen gelincikleri kurumuş tarlalarda,
Bazen yuvalarından uçmuş kuşların,
Ağaçlarda kalan yuvalarında,
Hatta ağaç kovuklarının içinde aradım.
Dalgaları durulmuş deniz kenarlarında
Çınar yapraklarının sararıp savrulduğu,
Hatta yaşıtlarımın yaşlandığı
Yerlerde aradım.
Zaman alıp götürmüş meğer
Gözden kaybolmuşlardı zamanla..
30.09.2023
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şerbet yapardım.
Mutlu olurdum içerken
Çünkü şerbeti ben yapardım.
Dilinize sağlık
keşke çocuk kalsaydık
Yaşlanmak yine başka...
O oyuncağını yitirmeyenler yaş alırlar fakat,
Yaşlanmazlar!
İşin sırrı mı?
"Yaşıtlarla irtibat..."
Dünle muhabbet,
Doğadan ve sevgiden uzaklaşmamak...
Bir de oyuncak tabii,
Kaybetmemek gerek,
Verecek bir şeyimiz hep olmalı, "sol cepte..."
Tebrikler Bedri Bey...
TÜM YORUMLAR (3)