buhulanmış camın ardında kalıyor mutluluklar
Hani yaşamak isteyipde yaşayamadığımız hayatlar
yavaş yavaş sızıyor bedeninden geçen yıllar
sızlıyor canında acıtmıyor zaman geçtikçe eskisi kadar
olana oldu diye üzülürken bitmez sandıklarında bitiyor
yalnızlığa sığınmış ruhun ıruhsuzluğuna bürünüyor bedenin hatta
eğildiğinde doğrulurken çektiğin acıyla birleşiyor yaşayamadıkların gözünün önünden geçiyor boşa geçen zamanlar
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta