Kaybolan Mutluluğumun Açık Adresi

kayıp sokaklarda aranıyor benliğim
bulan yok
gören yok

ahım tütüyor
zifti yeni kurumuş asfaltta
üzerine ha basıldı ha basılacak bir izmaritin ucundan
şakaklarımda ucuz bir sancı
öylesine eski
ve öylesine sıradan

kimsesizlik kıyısında
sarhoş rüzgarlar üşümesin diye
aşklarımı yakıyorum cayır cayır
yıldızları utandıran kıvılcımlar
dans ediyor yalınayak

ezberimde bütün yanılışlarım
korkak öfkem şahit kaçışlarıma
susuşlarıma

kiralık yalnızlıklar buluyorum kendime
yağmur manzaralı
ve kimsesiz çocuklar doğuruyorum ölüme

hasretin tam sırtından vuruyor ihanet
kanasa ne ala
ama kurşun yazmıyor ölümü adamın alnına

göz kapağıma dert oluyor
kirpiğimin yanağıma yaslı ucu
adıma yazılmış şarkılar düşüyor gözümden
unuttuğum uykular geliyor aklıma

eylül çıkmazı sokaklar sarıya boyuyor
annem bile tanımıyor eşkalimi
sana sormuyorum bile
hem tanısan ne değişecek ki
aynı sofra kurulamayacak mı
biraz hüzün biraz göz yaşı
ben acıya doydum
mutluluğumu sakladığım yer ise
yaraladığın martının kırık kanadı...!