yeni yılın ikinci günü, iki ocak cuma...
hava kış ayazı,
geceden kalma istiklal caddesi ışık ışık,
kadının yüreği ise kömür karası...
yürüdü yavaş yavaş, sicim gibi yağan yağmurda,
sığındı dua etmek için Tanrı’ ın huzuruna,
İlk mumu oğlu için yaktı,
O'nu geri istedi.' duy sesimi ' dedi,
' duy artık,çok özledim gücüm kalmadı dayanmaya!
ikincisini sevgi adına, tüm insanlığa,
sonra diğerlerini yaktı birer birer,
sağlık diledi, can bildiklerine,
son kalan kendisindi,
düğümlendi boğazında kelimeler,
titredi anılar mum alevlerinde…
yavaşça tutuşturdu kalan son mumu da,
ne kadar yanardı bilinmez,
bir ömür gibi,
belki çok uzun,
belki de çok kısa...
yeni yılın ikinci günü, iki ocak cuma
yeni yıl, yeni umutlarla gelir demişlerdi hep...
................................................................oysa!
02.01.2009 kızıl toprak
Nursen AteşKayıt Tarihi : 4.1.2009 07:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KEŞKELERİNİZİN OLMAMASI DİLEĞİMLE... DİZELERİMİN BAŞLIĞI İÇİN SN. CEVAT ÇEŞTEPE' YE AİTTİR...TEŞEKKÜR EDİYORUM...
selamlar..
TÜM YORUMLAR (1)