Kaybolan Hayat Şiiri - Mözgür Özbek

KAYBOLAN HAYAT

kaderin elinde oyuncak oldum
ne sevenim kaldı nede umudum
kuru yaprak gibi sarardım soldum
mutluluğun silindiği yerdeyim

karışık bir oyun sanki hayatım
yitik şahım kayıp olmuş vezirim
yok olup gitmiş garip hayallerim
sevgilerin zay olduğu yerdeyim

nasıl yazı yazmış bana yaradan
muradımı alamadım dunyadan
ömür bir su gibi geçti aradan
hayatımın son bulduğu yerdeyim

gözyaşlarım hüzünlü yağmur oldu
dertlerim bir iken bin daha oldu
zalım acımadı sırtımdan vurdu
merhametin kaybolduğu yerdeyim

ağu verdin yürekten zehirledin
parça parça ettin viran eyledin
karartın hayatımı zindan ettin
karaların bağlandığı yerdeyim

ömrüm boşuna geçti neyim kaldı
yar dedim zalim beni anlamadı
dost dediklerim vefası olmadı
insanlığın kaybolduğu yerdeyim

yoruldum artık bitti umutlarım
bitti azraille soğuk savasım
bir sal üstündeyim bitti hayatım
duaların son bulduğu yerdeyim

nerde hani cocuksu hayallerim
ben hep olmazları başaracaktım
sarayları kurup nam salacaktım
hayallerin toz olduğu yerdeyim

hayat acımasız zehirli diken
her gülüşümde yüreğime batan
dertlerim süzülür gelir maziden
dikenin cana battığı yerdeyim

her günüme binlerce hile kattın
azı bana verdin coğu sen aldın
neşe sende derdi bana bıraktın
sahte oyunun bittiği yerdeyim

M.Özgür Özbek