Kaybolan Çocukluk Şiiri - Süleyman Donba ...

Ben şair değilim esasında
Zincire vurulmuş hayallerimin firarıdır söylediklerim
Gözlerim kapalı, karanlık bir gecede
Yıldızları aşan hayaller ülkesinden
Sevdiklerimdir gönlümdeki yeşeren

Dövülmüş duygularımdır belki de beni böyle söyleten
Çocukluğuma uğramamış bir buruk gezinti
Bazen tutsak kalmış içimdeki heyecan
Gözyaşıma dönmüş gönlümdeki hicran
Damlıyor benden izinsiz benden garip
Ve bana hasret, benden muzdarip
Hayallerimin arkasından sadece bir ağıt

Günler günleri önüne katmış giderken öylece
Günler aylara uğramayan yıl olmuş bende
Her gün ki bende, koşan hayalime bir tekme
Yaşamak sadece nefes almak mıdır bilmem
Rüyamdaki hayallerim dahi nefes nefese
Zifiri karanlıkta firar ederken
Bir güneş doğdu, bayramdı gelen
İşte kral benim, sultan benim, ben benim
Ölüme yaklaşırken yeşerdi hayallerim
İşte bayram; tek sevinen benim
Ölüm uykusundan uyandı hayallerim