Kaybolan Ben Şiiri Şiiri - Hanifi Kuzucu

Ben babamı kaybettim
Umutlarımı, yıllarımı, gençliğimi
Kısacası her şeyimi bir gecede
Nasıl olduğunu anlamadan kaybettim

Ben bana hayat vereni kaybettim
Çocukluğumdaki yaramazlığımı
Gençliğimdeki hırs ve ihtiras ateşimi
İlerideki yaşanacaklarımı kaybettim

Ben bana candan öte olanı kaybettim
Körpe duygularımdaki esareti
Ürkek bir huma kuşunun sesini
Bitkin ve yorgun bedenimi kaybettim

Ben gönlü güzelimi kaybettim
Kula olan inancımı, itibarımı
Tanrı’ya olan itikadımı, İmanımı
Görüneni ve görünmeyeni kaybettim

Ben aşkın tarifçisini kaybettim
Sevginin kuvvetini, dirayetini
Sevgisizliğin zayıflığını, kahroluşunu
Gönlümün yollarını bile kaybettim

Ben babamı kaybettim
Kemendimle bağlanışlarımı ve çözülüşlerimi
Bir lâhza olsun kulak verenlerimi
Şimdilerdeyse ben kendimi kaybettim

~Hanifi Kuzucu~
(7 Temmuz 2008)