Kaybolan Armero Şiiri - Altay Taşkın

Bizlerden uzaklarda bir ülke Kolombiya,
Şirin bir şehri var Armero, bize yabancı adı,
Evlerinde yaşayan mutlu insanları vardı.
Bir gece, rüyalarında bile görmedikleri
Acı olayla karşı karşıya kalacaklardı.
Bugüne kadar onların bildiği o, cansız bir dağdı,
Dört yüz sene gibi uzun bir zamandan
Beri suskunluğunu korumuş,
Kimsenin aklından geçmiyordu,
Bu dağın canlanıp nice canları yakacağı.
Sıcaklığı ile dağların zirvesindeki buzulları bile
Eritip önüne geleni yakıp yıkarak kilometrelerce ilerleyip
Kızgın lavlarıyla koca bir şehri yutacaktı,
Nevado del Ruiz yanardağı...
Arkasında pençesinin altında binlerce ceset,
Üstünde feryat eden yetim çocuklar, dul kadınlar
Ve kaybolmuş bir şehrin üç-beş ağacı ile üç-beş yapısını bırakıyordu.
Tüm dünya insanlarını canevinden vurmuştu,
İnsanların yapacağı birşey kalmıştı,
Ancak, çamur yığınlarına bulanmış cesetleri çıkarmak,
Hayatta kalanların yaralarını
Ve yaralı yüreklerin acılarını dindirmeğe çalışmak...