Yalnızlığım, ömrümün hiç bitmeyen melodisi...
Zayıf ve savunmasız, kaybolan akşamlarımda,
Öylece bitivermiş bir çam ağacına benziyorum...
Sallanıyorum işte bak! Kaybolan akşamlarımda.
Kendini fırtınaya dayanan var mıdır? Çam kadar,
Çözemedim! Nasıl öğreniyorum insan tanımayı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
[email protected]
[email protected]
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta