Kaybol dost! Şiiri - Vahap Özdemir

Sarfediyorum cümlelerime,bir anlam taşır taşımaz umrumda mı sizce. İki cümle bir araya getirmek için düşünürüm sadece.

Kalem kağıt yeter mi yazmaya.

Ama yazmak hiçbir zaman bu kadar zor olmamıştı dostum.

Yalnız mısın dostum cümleler dilinde,kalbinin ritimleri bir şeyler anlatıyor dostum.

Yarına sönen sigaran gibi yaşamak öldürür dostum. El uzatma kaptırırsın hayalini dostum uçurumdan düşüşünü izleme dostum.

Anlat bana hayat neden boktan, içinde neden buzul bir dünya yarattın. Kim neden anlamaz ahlaktan?.

Sor bana ne getirdin bu dünyaya.

Yarıda kalan umutları yitirip karanlıkta savrulmak için dünyaya geldin.

Yarıda kalan umutları yitirip büyüdün, neden büyüdün sordun mu kendine dost. Çizemediğin kaderi tek başına yaşayacaksın dost.

Sana kaderini başkaları yaşatacak dost.

Yarına hazır mısın dostum?, yardım etmek ister misin benim yazılarıma ilham olmaya dost. Anlam bile bulamadığım hayatımda yazılarıma anlam olmaya çalışır mısın dost.

Neyse sustuğumu bakma kendini ver git üstüne gelen karanlığı ben tutarım git.

Gitmek kolay sen de yaparsın dost.

Hiçbir şey söyleme gitt.

Dikenler arasında bir boşluğum git çabuk

Senide yaralamak istemiyorum dost. Su akmadan yatağını bulur dost. Boşluktayım bana bulaşma dost.

Senide sürüklemek istemiyorum bu boşluğa.

Sonsuzluğa dönüşüyor hislerim. Ortak olma bunlara dost..

Sana Hayıflanmıyorum yanlış anlama dost kendime Hayıflanıyorum.

Bak elimde kalem kağıt dost.

Ben buyum boşluktayım bir dengim yok dost.

Bulaşma bana dost, boktan hayat yaşantımda sana bir yer bulamam dost.

Ama bana yardım et lütfen dost ben yalnız yaşamak istemiyorum dost. Ben neden diğerleri gibi olamıyorum.

Aa

Pardon

Özür dilerim kendi derdimle seni üzüyorum dost.

Beni bağışlayın

Özür dilerim

Affet ve

Yarınlar seni bekliyor dost.

Uzaklaş benden

Kaybol dost.

İnanmaya efkarım var

Susmaya feryadım var

Kalem yorgun bugün boşver.

Ne kadar üzülsen de olmaz işte dost.