Kaybın Mısraları Şiiri - Meryem Yörük

Ben nerede bıraktığımı buldum seni..
Hani bir yol vardı
Tozlu, topraklı
Ve rüzgarlı..
Duvarları boyasızdı evlerin,
Sadece sıvalıydı kireçle
Yosun tutmuş kabukları vardı ağaçların..
Bu yolda terk etmiştim kendimce seni
Sandımki yüzün yosun tutacak ardımdan
Sandım ki ben gidersem senden
Yüreğimin yarısı sıvalı kabuğu
Artık içime rutubet akıtmayacak.

Ben nerde bıraktığımı buldum seni...
Evimde bi dört duvar vardı
Kendimi seni düşündükçe çarptığım
Canımı senden daha çok yakan bişey olduğunu
Anlamak için yumrukladığım
Senin için söyleğim her şarkıyı
Senin yüzüne haykırırcasına
Çığlık çığlığa söylediğim
Dört karanlık duvarım vardı.

Ben nerde bıraktığımı buldum seni...
Bu gece uzandığım yatağın her köşesinde
Kokunun sindiği çarşaflarda,yastığımda
Korktuğum anlarda altına gizlendiğim yorganın
Ağarlığının altında
Soluma döndüğümde bakmaktan usandığım
Penceremden tutmak için uzandığım karanlık her gecede..

Ben nerde bıraktığımı bulmak için çıkmıştım yola
Ben nerde bulmalıyım kendimi şimdi
Hangi köşeye fırlatıp atmışım
Senden sonra,
İçime bakmadım bir tek.
Korkumdan açamadım güç bela kapattığım yarayı yeniden
Aynı acıya gücüm olmaz diye
Unuttum,
Kendimi bir kez daha bıraktığım herhangi yeri

Ben nerde bıraktığımı buldum seni...
Kendimi gizlediğim biryerde hala saklıyorum seni...

.....gAlenZRA....