Bir vedaydı bana hediyen
Senden kalan sensizlik.
Özlemin bıçak gibi keskin
Saplanmış kalbime bir kere
Çaresi yok alışmalı.
Çaresizlik acı
Acılar ise ruhumun hükümdarı
Unuttun mu son şarkımızı?
Ne zaman kaybettim seni?
Hâlbuki ne kadar güzeldi hayallerimiz,
Gülüşlerimiz, birbirinden ayrılmayan ellerimiz.
Mühürlü değil miydi kalplerimiz?
Peki ya sevmelerimiz?
Bitti, evet kabullenmeli
Dudaklar kabul eder
Istediklerini söyler de
Kalp kabul eder mi?
Kayıt Tarihi : 13.8.2021 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!