Aslında çok yorgunum Kenan.
Ve senin adınla anılan bu şehirde
Benim yüreğim “Yusuf” değil artık.
Hiçbir “Züleyha” yüreği,
Ayna olamadı cismime.
Kayboldum kuyularda,
Haykırdım kuytularda,
Duymadı Züleyhalar.
Çok yorgunum Kenan...
Ve senin beni anlayabildiğini sanırdım.
Kaybettim sende Kenan:
İsmimi,
Cismimi,
Züleyha’mı...
24.07.2016
Ayşe MızrakKayıt Tarihi : 6.7.2023 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!