Kaybettim Kendimi Şiiri - İrem Aslan

Bilemedim ki şimdi nerede kaybettim kendimi
Aramalı mı kıyı bucak bir yerlerde ayak izimi
Bu kaldırımlar ki üzerinde kırıntısı Çocukluğumun
Anladım araftayım,bertaraf et her yer kördüğüm

Bu duvarlar ki anımsıyorum başımı çarptığım
Yok hayır kan izleri işte ispatı hatalarımın
Kimin gölgesinde dinlendim bilmiyorum
Bu sokaklardan geçtim ağlayarak hatırlıyorum!

Yok olmayacak kesik kesik bu resimler
Parçaları bulamıyorum her şey yerle birken
Labirentse çıkmaz ortası karanlıkken
Kaybettim kendimi kendime çok yakınken

Bende bir ananın evladıyımdır ve mutlaka
Meryem ana bir kez doğdu inancım aklımda
Allah'ın yarattığı esirgedigi bir kulumdur da
Eyy yuce ilahi merhamet Sarayı yardım et bana

Bir hayat arıyorum belki de hiç olmayan
Ruyaysa artık uyanayım sıkıldım çabalardan
Yaşıyorsam bende bir sabahın gunaydını olayım
Ya da kesilsin nefesim kabustan kurtulayim!