Kaybettim Ben Yarimi Şiiri - Cemil Öksüz

Diyar diyar aradım .bulamadım yârimi,
Köşe bucak koymadım kaybettim ben yârimi.

Bir garip divaneyim kimse bilmez halimi,
Bu ne biçim tacelli. kaybettim ben yârimi

Böylemiydi muradı duyulmaz oldu adı,
Kalmadı hayat tadı kaybettim ben yarimi.

Neşeliydim daha dün..hani nerde o düğün,
Çok kederliyim bu gün,kaybettim ben yârimi

Hayallerim boş imiş,karagözlüm yok imiş,
Kaderde böyle imiş..kaybettim ben yarimi.

Kalbimde var yaralar..bu dert beni hırpalar,
Ey bahtı karalılar,kaybettim ben yârimi.

Yar oldu bana ırak,eller der yâri bırak
Ölümden beter firak..kaybettim ben yârimi.

Yar derdimin ilacı.,ayrılığı bir sancı
Mevlam sen bana acı kaybettim ben yârimi.

Hayatımı bağladı,aşkı beni dağladı
Eller bile ağladı kaybettim ben yârimi.

Aklımdan çıkmaz Serap, bilsen ne zor ızdırap,
Kurtar beni ey Yârab, kaybettim ben yârimi.

.................................31.07.1972 Rize............