Hızla geçen bir ambulansın içinde
Yaşamla ölüm arasında bir sınır köyünde duruyordun
Hızla kan kaybeden vucudundan
Ruhunu çekip almaya gelmişti Azrail
Sadece ellerini sıkı sıkı tutmaktan başka
Hiçbirşey gelmiyordu ellerimden
Ben çaresizliğin ne demek olduğunu
Siren sesleri kulağımı tırmalarken öğrendim
Zamanın durduğuna şahit oldum
Yaşam mücadelesi verirken sen ameliyathanede
Kapıda beklemek seni
En az sen kadar ölümün kıyısında dolaşmaktı
Pişmanlığın ne demek olduğunu
Sedyede yüzün beyaz çarşafla örtülüp
Morga götürüldüğünde farkettim.
Bin kere seni seviyorum desem
Artık beni duyamayacak uzaklıktaydın
Senden kalan tek miras
Kalbimde oluşturduğun aşk
Ben aklımı kumar masalarında değil
Bir mezar taşına bakarak kaybettim
Kayıt Tarihi : 26.12.2012 03:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!