Kaybettim Şiiri - Demir Şeyhmus Aba

Ben gök yüzümü kaybettim
Yitirdim tüm yıldızlarımı
Zamanla Güneşimi
Zamanla Dünyamı

Önce teker teker kayıverdi elimden yıldızlar
Üzerime felaketler yağdı
Sonra Güneşim soldu
Karanlığa mahkum oldum
Kimseyi göremiyor,
Kimseyi seçemiyordum
Gerçek yüzlerini...

Ve en sonunda Dünyam başıma yıkıldı
Artık ne yıldızım kalmıştı ne güneşim
Ne de yaşayabileceğim bir dünyam
Dedim ya ben gök yüzümü kaybettim

Yitirilmiş bir atmosferim var artık
Her tarafı aşınmış
Korunaksız, korumasız
Soluk alamıyorum artık
Üşüyorum her zaman
Korkuyorum bazen karanlıktan, kimsesizlikten
Çünkü ben gök yüzümü kaybettim..