Kaybettim Şiiri - Yusuf Koç

Hayatın çamurlu tozlu yolunda,
Baharı görmeden yazı kaybettim,
Güllerim kurudu dikenli dalda,
Tezeneyi buldum sazı kaybettim.

Sevdalandım ateş ile kavruldum,
Boran esti seller ile savruldum,
Acılarla kederlerle yoğruldum,
Yokuşlar çoğaldı düzü kaybettim.

Mabede sığındım duada dilim,
Uzanmadı dostum boş kaldı elim,
Günüm gece oldu yıllarda zulüm,
Yaşama şevkini hazzı kaybettim.

Huzurunda dizi bükmeye geldim,
Mazhar olamadım geri çevrildim,
Boş çınarlar gibi düştüm devrildim,
Ayağım duruldu hızı kaybettim.

Benim gibi yalnız bir kadın buldum,
Nasip almak için hayatı yoldum,
O da vefasızmış artık bir duldum,
Karımı oğlumu kızı kaybettim.

Şiirlerim para etmez satılmaz,
Gördüm ki zenginin beli bükülmez,
Gönülde olmayan dilden dökülmez,
Sustu dilim gayrı sözü kaybettim.

Tükeniyor artık hayat yollarım,
Sarmak hasretiyle yandı kollarım,
Kalana selamlar sevgi yollarım,
Beni değil Koç Ozan'ı kaybettim.