Kaybettim Şiiri - Şaban Ertuğrul

Gecenin sinsi karanlığı boğdu neşemi
Canımı varımı her şeyimi kaybettim
İnciden iki tane kara gözlerin
Oda söndü ben yolumu kaybettim..

Gün battı geceye kabuslar kaldı
Umutsuzluk içimde gitgide çoğaldı
Sensizlik içime bir korku saldı
Gün battı artık güneşide kaybettim…

Duvarlar gözlerime bir perde
Seni görüyorum sanki her yerde
Zaman ilaçtır zaman her derde
Bi hayalim vardı onuda kaybettim…

Sanki buğulu bir camın arkasındayım
Baktıkça mazimden uzaklaşayım
Deliden beterim her an yastayım
Acılıyım arkadaş benliğimi kaybettim…

Caddeler bomboş delicesine sis ve soğuk
Bir cami köşesinde üç nefes soluk
Biri simitçi,biri dilenci,biri boyacı çocuk
Gece sırtımdan vurdu dostumuda kaybettim

Sığındım hayallere ümidim bitenedek
Acılarım çoğaldı gitgide ilmek ilmek
Sonunda ne ben kaldım ne bende bir yürek
Can gitti canan gitti ben kendimi kaybettim…..!