Kaybettim Şiiri - Bahar Temmuz

Ne zaman,
Bu şehirden geçsem
Aşkınla dolar içim,
Sana, geldiğimi düşünürüm.

Akşam olduğu zaman,
Işıkları yanar evinin.
Gölgen düşer pencereye, arada bir.
Bir gölge yaklaşır, gölgene;
-Benim gölgem değil.! -

Balkona çıkarsın, bazı geceler;
Ufuklara dalar, gözlerin.
Mutluluğun yüzünden bellidir.
Bir gölge geçse de; Gözlerinden, binde bir,
-Benim gölgem değil! -

Çok geç kalmışım anlıyorum,
Dönmek artık mümkün değil.
Bazen, hüzünle bükülen dudaklarından
Bir isim dökülse de,
-Benim ismim değil-