ne yalan söyleyeyim....
kaybettim....
cahille verdiğim savaşı....
kaybettim....
bilgiliyim sanırdım kendimi....
sabırlıyım inadım sanırdım....
yenemedim cahilin fendini....
gittim dağlara anırdım....
diyemedim söyleyemedim....
kimseye....
anlasalar da halimden...
kaybettim diyemedim....
uzun yıllar sabrettim....
çeyrek asır tükettim....
sonuç koca bir hüsran.....
kaybettim....
bütün kazanımlarımı....
bir bir canlarımı....
biriktirdiğim anılarımı....
kaybettim...
sadece aynada ki beni tanımışım....
öylesine inanmışım ki....
hep uykudaymışım....
kaybettim....
o ben bile beni aldatmış....
cahil dediğim insanlar....
alıp beni içine kapatmış....
ta ki bir zamanlar....
o günden beri kaybetmişim....
boşuna zamanı tüketmişim....
kendime avunmayı öğretmişim....
ya çıkan dumanlar....
herkes görmüşte....
ben görmemişim....
dağları bürümüşte....
meal vermemişim....
kör kalmışım hep....
sağır kalmışım hep....
kömür çalmışım hep....
sonuç çoktan kaybetmişim....
ömrümü heba etmişim...
Kayıt Tarihi : 20.12.2024 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!