KAYBETTİM
En büyük kayıpların altında kendi imzam var.
Fazla iyi niyetin sonucunda, acılarımı uykuya bırakarak.
Üzülsem de,kahrolsam da, gözyaşlarımı hep saklayarak.
Hayata dik duruşumla,onurumla kaybettim.
Tuğla tuğla acılarla ördüm umut şehrimi bitmeyen sabrımla.
Elbet birgün benimde dallarımda kuşlar ötüşür inanmışlığıımla,
Kötüyü halı altına süpürüp, iyiyi oynayışımla,
Onmaz dertleri yok sayışımla, kaybettim.
Bende olmayanı değil olanı dökseydim ortaya,
Yoruldum deyip, kahırları silkeleseydim zalimin kucağına,
Kendime reva görmeyip, saysaydım bu kadar da olmaz feryadımla,
Yine dökülmeyen sözlerimi yutkunarak kaybettim.
Yapamadım, geçmişten gelen bir öğreti omuzlarımda.
Büyüklerin onayladığı yaşama hakkı sırtımda,
Yüreğin sesi kısık, prangalar bağlı lisanımda,
Ellerimle ahdimi imzalayıp, göz göre göre kaybettim...
Rolümü hakkıyla oynadım ama, yaşama hakkımı kaybettim...
Döndü DLGR
Kayıt Tarihi : 19.11.2023 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!