Eskiden köy odası vardı
Kitap başköşede oturur
Tarih onunla konuşurdu.
Gözleri gaz lambasıydı
Güneş gibiydi kafamızı açardı
Çay gibi onunla demlenirdik
Aralamıştık dünyayı
Kaybettik, kaybettik
Şimdi kitabı, tarihi kaybettik
Evimizin tv' si değil odası vardı.
Yemek yediğimiz, konuştuğumuz,
uyuduğumuz,
Birbirimizin yüzünü görür,
gülümserdik,
Dünya gülerdi
Şimdi kaybettik kaybettik
Gülmeyi gülümsemeyi
Büyüklerimiz vardı. Küçüğümüzle beraber
İçinde büyürdük acı tatlı haber
Dünya arkamızdan gelirdi
Şimdi kaybettik büyüğü küçüğü.
Unuttuk sevgiyi saygıyı
Kaybettik kaybettik
Buğday taneleri ektiğimiz
Biçip öğüttüğümüz undu ekmeğimiz
Suyun nereden kaynadığını
Sütün hangi memeden sızdığını
görürdük
Kaybettik onları kaybettik
hamburger, pizza doldu midemize
Sadece obezite kaldı elimizde
14.07.2018 Ankara
Yükselen Yağmur
Kayıt Tarihi : 14.7.2018 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şehirleşme, makinalaşma, batılılaşma sonucunda çok şey kaybettik ve ne yazık ki kaybetmeye devam ediyoruz. Şiir de kaybettiklerimizin sadece birazı anlatılıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!