Ne zamandan beri, gör neler olmuş;
Sevgi, saygı, muhabbeti kaybettik!
Memlekete ipsiz dönmeler dolmuş;
"Er" denilen o heybeti kaybettik!
Atıldık kenara her file gibi
Yaşamak dediğin zor çile gibi
Boğaz tokluğuna bir köle gibi
Ekmeği, yemişi, eti kaybettik!
Uçacağız sandık göklere erdik
Gittikçe yerlerin dibine vardık
Ceza sahasına fazlaca girdik
Hiç gol atamadık, şut’u kaybettik!
Yola çıkanları bıraktık yolda
Kutsal emaneti kaybettik çölde
Taşladık armut’u koymadık dalda
Eyer’i, semeri, at’ı kaybettik!
Hacısı, hocası, imam bayıldı
Gelen ağam, giden paşam yayıldı
"Bizden" olan her şey adam sayıldı
Çok karıştı işler, net’i kaybettik!
O ilâhî sırrı kimse bilmedi
Fukara düştükçe zengin almadı
Sadakat bozuldu, güven kalmadı
Bizler esas emaneti kaybettik!
25.11.2022/İst.
Kayıt Tarihi : 27.11.2023 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayrıca: Kutsal emanet, Kur'anın muhkem manaları ve Resulullah -s.a.v-'in sahih sünnetleridir. Allah ve Resulü bunlara sahip çıkmamızı emrediyor.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)