Kaybettik Şiiri - Osman Taşpınar

Sonu yok bu hızlı gidişatın
Zehri aktı içimize ab-ı hayatın
Kıymetini bilmedik aldığımız nasihatın
Beş'i ararken üçü de kaybettik.

Ağlayıp,sızlayıp,dize vurmanın
Zamanı geçti artık boş oturmanın
Üstümüzdeki kırk yamalı urbanın
Yenisini ararken eskisini kaybettik.

Aşk ile sevgiye peşrev çekerken
Tek ayak üstünde durmaz sekerken
Hayat çemberinden dört nala geçerken
Mutluluğu ararken,huzuru kaybettik

Beynimize indikçe yaşam tokmağı
Günden güne eksilirken ömür yumağı
Kaptırmayalım derken öbür topağı
Paçayı kurtaralım derken eli kaybettik.

Kanattı her yanımızı hayat dikeni
Tanıyamadık nedense bizi ekeni
Görmedik bu dünya da gerçek seveni
Dikenden kurtulalım derken gül'ü kaybettik.