Kaybetti O Bedevi Şiiri - Şıh Mahmut Kıran

O bedevi arar dururdu layığını
Gönül gözüne fer olsun isterdi
Kol kanat olsun tutmayan uzuvlarına
Dil olsun isterdi tarifsiz duygularına

Bir gün o ümit ile varıp düştü yollara
Çarptı kapısını geride kalan hayatına
Aldı heybesini omzuna atıverdi
Gözüne iki damla yaş takıverdi

Söyleyemedi anacığına dönemem belki geri diye
Yazık! Dayanamaz yufka yüreciği diye

Bir vahada durdu soluk soluğa
Kendi bile şaşakaldı o kadar yolu nasıl aldığına

Dedi “Gemileri yakma vaktidir dönemem geriye
Bulurum o nazlı dilberi istesem de bırakmaz geriye”

Bir sofra kurulmuş çağrıldı beyler tarafından
Bilmez icabetten ne gelir başa akılsızlığından

Sordu yine de “Kasıt nedir bencileyim garibi neylesinler? ”
Eğlenmek istermiş ağalar garibi hor görüp başka neylesinler…

Tut ki bu devran onlarındır varsın eğlensinler
Bükerim boynumu hayrı oradaysa bırakayım onlar versinler…

Bakındı durdu sağına soluna bir ışık bekledi
Yanındaki şişman ağa “az git hele” deyip itekledi

…devamı yakında…