Sen kendini kaybetmişsin gülüşünü diyorum, kaybetmişsin gözlerini hayallerini güneşini ve duygunu kaybetmişsin dalından kopardığın gül soluyordu oysa seni görünce tüm güzellik tanımları alt üst olurdu bir zamanlar , kaybetmişsin sen gözlerinin parıltısını diyorum, başkasın artık bir yabancılık çekmişsin kalbimde sana ayırdığım yeri sarf etmişsin.. Yer gök şahit kaybetmişsin sen hiç kazanmak istemediğin beni kaybetmişsin hiç bulmak istemediğin beni,
Bir yanım hep karanlık işte iyi bir halt etmişsin gibi hatırla ellerimi denizin kıyısında izlediğimiz ay ışığını sevgi zannetmiştim.. artık inanmıyorum sen kaybetmişsin işte o kadar, sen yaz demiştin ben okurum geceler can verirdi bilmezsin sen.. bilemezsin..
Kayıt Tarihi : 4.4.2015 05:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!