Hayra değilmiş bu öfke,
Keskin sirkenin küpüne zararını
Bilememişim.
Her an eserdi deli matemim,
Umutsuzluk ekerdi, ellerim yüreğine
Kaygı, tasa bırakmayı huy edinmişti
Kapıyı çarpıp giden gerçeğim.
Geçmesine rağmen bunca sene,
İçimdeki isyankarı ehlileştiremedim
Kendime, işkenceye çevirene kadar hayatı
Konuştum,,,
Çileden çıkarana kadar sustum,
Esleri hep es geçtim.
Sineni değişemesemde yastığa,
İnadıma söz geçiremedim
Hayra değilmiş bu öfke,
Keskin sirkenin küpüne zararını
Bilememişim.
Şimdi ellerim bomboş kaldı
Küçücük bir sevinci kaybetmişim...
Hatıraları üzerinde
Lekesiz sarı bir halka
Kayıp gitmiş ellerimden dün gece...
Kayıt Tarihi : 6.10.2007 11:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!