Kaybetmek Şiiri - Özdemir Koca

Yüreğime çığ düştü sevemez,
Yakamaz bir köşeden kalbimi,
Senle gitti evimin baki töresi,
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

Çiçekler artık bir mana etmiyor,
Güllerin renkleri gözümde mat,
Solgun bütün ağaçta yapraklar,
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

Artık bana her mevsim Mart,
Ayrılıklar manasız ciğerimde,
Buluşmalar imkansız birer vaat,
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

Gökte Bulutlar, Dağlarda taşlar,
Yağmurda ıslanmalar manasız,
Ellerim tutamaz sensiz gölgeni,
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

Bir yıldız değil bin yıldız olsa da,
Ne anlatır sensiz ölmüş ruhuma,
Duydum unutmuşsun beni haşa,
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

Artık pencere de kuşlar ötmüyor,
Gelmiyor evime sen olmayınca,
Kediler bile kapımdan geçmiyor,
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

Boş ver sen de çek git yurduna,
Arkanda ne enkaz bıraktın bakma,
Bir Mektup olsun zahmet... yazma.
Yüreğimle, ruhum kaybetti seni.

16.02.2024