Bende olan sen boş bir beyaz kağıdın dopdolu sayfası idin,
Sende olan ben kitap kokulu mürekkebin kurumamış hali.
Ben her satırda senin beyazında kaybolurken,
Sen benim kokum da kaybolurdun.
Ben senin beyaz sayfalarına sadece aşk yazdım,
Sen benim mürekkep kokuma adını.
Ben her hecem de sen olabilmenin sevdasını,
Sen her dokunuşum da ben olmanın tınısını yaşardın.
Seni özlemenin çalkantısı var hecelerim de,
Beni istemenin sancısı ise bedenimde.
Sen olabilmenin heyecanı ile mürekkebin kokusunu içime çekerdim,
Ben olabilmenin sancısı ile satırlar dolusu aşk olurdun.
Seni kaybetmenin adını koyamadım,
Beni kaybetmenin adını koyamadığım gibi ….
Kayıt Tarihi : 18.4.2013 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!